ఉదయకాలపు వేల సూర్యకాంతి వెలుగులో వుయ్యలలుగే వయ్యారి భామల నడుమ నన్నే చేరమంటోంది ఆ సొగసు
చెంతలేని రొక్కము కై చేయి చాచలేక ఆగిపో అంటోంది మనసు....
సాయంత్రవేళ నా చెలిని కలిసేందుకు మనసైతే పరుగులు తెస్తోంది....
కాని తనువే రానంటోంది పనికే అంకితమంటోంది...........
రాత్రివేళనైనను కనీసం కునుకైన తియరాద అని వేగలేక మదనపడుతోంది తనువు
కుసింత ఆగరాదా అని వారిస్తోంది మనసు
సుఖం లేదు సంతోషం లేదు రొక్కము లేదు కనీసం విశ్రాంతి అయినను లేదే........
ఎన్ని పూటలు పడాలో ఈ పాట్లు.....
ఎవరికీ చెప్పుకోవాలో నా ఈ ఇక్కట్లు....
Prasad Lakkaraju
చెంతలేని రొక్కము కై చేయి చాచలేక ఆగిపో అంటోంది మనసు....
సాయంత్రవేళ నా చెలిని కలిసేందుకు మనసైతే పరుగులు తెస్తోంది....
కాని తనువే రానంటోంది పనికే అంకితమంటోంది...........
రాత్రివేళనైనను కనీసం కునుకైన తియరాద అని వేగలేక మదనపడుతోంది తనువు
కుసింత ఆగరాదా అని వారిస్తోంది మనసు
సుఖం లేదు సంతోషం లేదు రొక్కము లేదు కనీసం విశ్రాంతి అయినను లేదే........
ఎన్ని పూటలు పడాలో ఈ పాట్లు.....
ఎవరికీ చెప్పుకోవాలో నా ఈ ఇక్కట్లు....
Prasad Lakkaraju
0 comments :
Post a Comment